සෙංකඩගල අහස

ඉස්සර දවසක අපි
දළදා විදියේ හමු වී
අහස උසට
පෙම් කරන්නට ඇති

අර ඈතින් තාමත්
පායා එන සද
පුන්සදක් ලෙසින්
බලා හිදින්නට ඇති

මේ සෙංකඩගල
අහස යට
අපේ බලාපොරොත්තු
මහා පවුරු බදින්න ඇති

ඉස්සරම දවසක
නුවර වැව රවුමේදී
අපේ දෑගිලි බැදුණා
තාමත් නිලමේට මතක ඇති

නපුරෙක් ඇවිත්
හිරු සදු තරු සේරම
වැව් පතුලේ හැංගුවා
දළදා හාමුදුරුවොත්
බලා හිදින්න ඇති

සෙංකඩගල අහස
දිවා රෑ නොබලා
තාමත් ඉකි ගසා හඩනවා
වැව් දියත් දන්නවා ඇති

මැද මිදුලේ
සමන් පිච්ච වැල
තාමත් මල් පිපි
සුවද හමනවා ඇති

මම නුඹ එනකම්
වැව රවුමේ
සක්මන් කරනවා
දේව සංහිද ලගටත්
පේනවා ඇති

" ඇයි පුංචි කුමාරිහාමි
නුඹ අදත් තනියම
නිලමේ තවමත් සුනංගු
දේවකාරියක් වෙන්න ඇති  "

ඉස්සර වගේම
වැව් දිය තාමත්
නුඹ ගැන අහනවා
නුඹත් දැන් දන්නවා ඇති